مطالعه کاریولوژیک خرچنگ شناگر آبی خلیج فارس (portunus plagicus)

خرچنگ شناگر آبی خلیج فارس (portunus plagicus)، تا کنون از جهات مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است، اما مطالعات کروموزومی و ترکیب کروموزوم های آن به علت تعداد زیاد و ساختار پیچیده آن ها، کار دشواری بوده است. در مطالعه سیتوژنتیکی حاضر برای تهیه کاریوتایپ خرچنگ آبی از سه روش کشت سلول های خونی، تزریق کلشسین و حمام کلشسین استفاده گردید و گسترش های سلولی از بافت های آبشش، بیضه و تخمدان تهیه شد. در این تحقیق مشخص گردید که بهترین روش تهیه کاریوتایپ خرچنگ آبی، روش تزریق کلشسین بوده و مناسب ترین بافت ها برای تهیه پلاک های متافازی، بافت های آبشش ماده و بیضه بود. با شمارش کروموزوم های پلاک های متافازی بافت آبشش ماده، مشخص شد که عدد دیپلویید این گونه 102=2n و شمارش کروموزوم های پلاک های متافازی بافت بیضه این گونه 51=n بوده است (عدد هاپلوئید). از نظر مدت زمان تیمار کلشسین، بهترین شرایط تیمار 6 و 8 ساعت بود. اندازه گیری دقیق طول بازوهای کروموزومی مشخص نمود که ترکیب کروموزومی این گونه شامل 4 جفت کروموزوم متاسانتریک، 24 جفت کروموزوم ساب متاسانتریک و 23 جفت کروموزوم تلوسانتریک بود.